Λίγες σκέψεις και μια ευχή! Φεβρουάριος 2014

Αγαπημένοι παραμυθάδες και φίλοι των παραμυθιών,

το τελευταίο μου άρθρο  "Η αναμέτρηση με την επιλογή των μαγικών παραμυθιών" Αχελώνα, 31 Ιανουαρίου 2014 , δημιούργησε την αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στο facebook στην Ομάδα Storytelling GR. Η αλήθεια είναι πως γράφοντας το άρθρο, ούτε που φανταζόμουν πως θα προέκυπτε όλο αυτό. Σκοπός μου ήταν να απενοχοποιήσω τον αφηγητή από τις ανεξήγητες αντιδράσεις κάποιων θεατών, όταν ακούν μαγικό παραμύθι και μάλιστα αυτό το είδος μαγικού παραμυθιού που θεωρείται αρκετά "σκληρό", με αλληλοβορά, απροσδόκητα τραγικές και δύσκολες περιπέτειες και έντονη συναισθηματική φόρτιση προερχόμενη από καταστάσεις που χαρακτηρίζουν μη αποδεκτές κοινωνικές συμπεριφορές (όπως για παράδειγμα, ο γάμος ανάμεσα σε πατέρα και κόρη πχ στην "Κόρη με τα κομμένα χέρια" και αλλού).
Είναι αλήθεια πως δεν επιλέγουμε συχνά να μοιραστούμε με το κοινό μας τέτοιου είδους παραμύθια αλλά θεώρησα ενδιαφέρον να μοιραστώ εγώ κάποιες σκέψεις μου, από δικές μου εμπειρίες όταν τόλμησα να πω τέτοιου είδους παραμύθια και για όλα αυτά ήταν αφορμή η κουβέντα με μια φίλη παραμυθού με θέμα την επιλογή μαγικών παραμυθιών για ένα από τα επόμενα προγράμματα μου.
Η συζήτηση ενδιαφέρουσα, οι συνομιλητές μου μου έκαναν μεγάλη τιμή να συζητήσουμε γι αυτό, μιας και είναι άνθρωποι που εκτιμώ βαθιά, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε απόσταση ή σύγκλιση στις απόψεις μας.

Δεν θα ήθελα όμως να σταθώ στο προηγούμενο άρθρο περισσότερο. Στην ουσία μπορούν να ισχύουν όλα όσα ειπώθηκαν ανάλογα με τη θέση από την οποία τα βλέπει κανείς.

Προσωπικά από τα σχόλια που διάβασα θεωρώ πως ο Ανδρέας ο Μιχαηλίδης στο δικό του σχόλιο στο Παραμυθόγραμμα του Φεβρουαρίου 2014 (δείτε εδώ: ΠΑΡΑΜΥΘΟΓΡΑΜΜΑ ) κατανόησε και διαφώτισε σε μεγάλο βαθμό αυτό που σκεφτόμουν γράφοντας το άρθρο.

Αυτή τη στιγμή δεν έχω κάτι άλλο να γράψω παρά μόνο να διαπιστώσω κι εγώ πως πλέον γίνονται πολύ όμορφες δουλειές πάνω στην τέχνη της Αφήγησης αυτό τον καιρό. Αισθάνομαι πως κάτι αλλάζει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και πως η αφήγηση με τα τόσα που γίνονται ξεπηδά για τα καλά από ένα στενό κύκλο λίγων και φανατικών θαυμαστών για να συναντήσει ένα ευρύτερο κοινό. Αυτό γίνεται σε ένα επίπεδο παράλληλων αλλά πολύ σημαντικών παραστάσεων από πολλούς και καλούς αφηγητές.

Εγώ έτσι το εκλαμβάνω φέτος περισσότερο από τις προηγούμενες φορές. Καλή δύναμη σε όλους.

Μαρία Παπανικολάου
7 Φεβρουαρίου 2014