2016, χοντρικά είμαστε στην εφηβεία της αφήγησης. Υπάρχουν οι βετράνοι που ζουν και βασιλεύουν (και τι θα κάναμε χωρίς αυτούς;). Οι βετεράνοι και ξέρουν αυτοί ποιοι είναι και είναι τα σημεία αναφοράς για την αφήγηση στην Ελλάδα. Πάντα ανοίγουν δρόμο, πάντα τους ακολουθούμε και τους παρακολουθούμε. Πάντα δημιουργικοί ξέρουν το δρόμο καλά!
 |
| Νεοσσός αφηγητής περιμένει να εκκολαφτεί το κοινό του |
Υπάρχουν οι επόμενοι, όλοι εμείς που γεννηθήκαμε από τα σεμινάρια και τη διασπορά της τέχνης και της ιδέας της αφήγησης και υπάρχουν και οι νεοσσοί, τα νιοπούλια που έχουν αρχίσει διασκελίσματα με γνώση ή άγνοια κινδύνου και άλλοτε πετούν ψηλά και άλλοτε χαμηλά.Γιατί αυτό κάνουν τα νιοπούλια για να μάθουν!
Φτιάξαμε και τα φεστιβάλ μας, άλλα υπάρχουν ακόμα, άλλα τα έφαγε ή τα κουτσούρεψε η κρίση, άλλα συνεχίζουν μαζί με άλλες τέχνες συγγενικές και άλλα χάθηκαν πριν ακόμα γεννηθούν.
Και ναι άλλα ετοιμάζονται να γεννηθούν και να προσπαθήσουν να υπάρξουν σε χώρο και χρόνο.
Αυτή η πορεία των πραγμάτων με τα σωστά, τα λάθη, τις αβλεψίες, τα μίση, τα πάθη και τις παρέες έχει καταφέρει να "ανοίξει" ένα χώρο, να πάρει καρέκλα και να στρογγυλοκαθίσει η Αφήγηση- Ιστόρηση ανάμεσα στις τέχνες στην Ελλάδα με αξιώσεις.
Δεν είναι λίγο που μπορείς πια να κάνεις μια πρόταση για παράσταση αφήγησης σε ένα σχολείο, ένα πολυχώρο ή ένα σύλλογο ή ακόμα και σε υπεύθυνους πολιτιστικών δραστηριοτήτων και να ΜΗΝ λάβεις την απάντηση που παίρναμε εμείς πριν 10 χρόνια, το γνωστό: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ; ΘΕΑΤΡΟ;
Μια φράση που έχει ακούσει κάθε παραμυθάς τοοοοοοοοσες πολλές φορές.
Ε λοιπόν αυτό είναι μια τεράστια νίκη!
Οχι δεν συμβαίνει παντού αυτό και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ακόμα δεν ξέρουν, ούτε μπορούν να αντιληφθούν ή να δώσουν χώρο στην δική μας τέχνη. Ομως τα βήματα που έχουν γίνει είναι τεράστια και είμαστε όλοι από τους πρώτους ως τους νεοφερμένους υπεύθυνοι για αυτή τη νίκη.
Αυτό που κάνει την τέχνη μας να διαφέρει δεν είναι μόνο οι ιστορίες μας και οι τρόποι που τις λέμε αλλά κυρίως μέσα στην αφήγηση και την ιστόρηση, Η ΡΗΣΗ! Η ρήση είναι η ικανότητά μας να διαμορφώνουμε λόγο, φράση, απόφθεγμα και ...σοφία. Η ρήση είναι η δύναμή μας, αυτή η ζεστή ενέργεια που φεύγει από τα στόματά μας, από τα σώματά μας και αγκαλιάζει καθένα χωριστά. Αυτό το άπιαστο χάδι, αυτός ο ψίθυρος από το στόμα του παραμυθά στο αυτί που λέει τις αλήθειες του κόσμου τούτου.
Αυτό δεν το έχει καμιά τέχνη... η ρήση, ο λόγος που έρχεται και μαζί με το αυτί κάνουν μαζί τη μαγεία της αφήγησης. Έχουμε λοιπόν τη θέση μας πια, καλά να την υπηρετούμε την τέχνη τούτη την τόσο αρχαία και αιώνια!
Και για να επανέλθουμε:
Κάθε τέτοια εποχή ετοιμαζόμαστε για τα καλοκαιρινά μας. Μια ευχή θα κάνω...Οταν πουμε "Γειά σας είμαι παραμυθάς και σας προτείνω μια παράσταση αφήγησης" να ακούσουμε φέτος όσο γίνεται λιγοτερα..."Δηλαδή τι ακριβώς κάνετε;"
Και για να μην ξεχνιόμαστε έχουμε ένα μεγάλο αφηγηματικό γεγονός τούτο το μήνα!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ 7ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΦΗΓΗΣΗΣ & ΤΕΧΝΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ
Πατήστε να δείτε το πρόγραμμα!
 |
| εξαιρετική η Αφίσα |
μέχρι την επόμενη ανάρτηση
Γεια σας και χαρά σας και αέρα στα πανιά σας
Μαρία Παπανικολάου
12 Απριλίου 2016