Το διάβασα σε ένα Post του αφηγητή και ερευνητή Tim Shepard και το δανείστικα. Είναι ένα άρθρο του THE GUARDIAN για την έκδοση βιβλίου με την πρώτη έκδοση της καταγραφής των λαϊκών παραμυθιών από τους αδερφούς Grimm, πριν τα "πειράξουν".
Δείτε εδώ το link για το αρχικό άρθρο πατώντας την επικεφαλίδα.
Grimm brothers’ fairytales have blood and horror restored in new translation
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια γρήγορα μετάφραση του άρθρουγια όσους δεν διαβάζουν αγγλικά. Η μετάφραση έγινε από μένα και συγγνώμη αν δεν είναι τόσο καλή.
Μ.Παπανικολάου
Μ.Παπανικολάου
Η Ραπουνζέλ μένει έγκυος από τον
πρίγκιπά της, η κακιά βασίλισσα στο παραμύθι της Χιονάτης είναι η βιολογική
μητέρα της πριγκίπισσας που σχεδίαζε να δολοφονήσει το παιδί της, και μια
πεινασμένη μητέρα σε μια άλλη ιστορία είναι τόσο απελπισμένη που λέει στις κόρες της: «Θα σας
σκοτώσω ώστε να μπορώ να έχω κάτι να φάω…
Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει
δημοσιευθεί στα αγγλικά, η πρώτη έκδοση των παραμυθιών των αδελφών Grimms» που αποκαλύπτει
μια πρώτη «ανέγγιχτη» και πιο «καθαρή» εκδοχή των παραμυθιών που έχουν μείνει
στην αφάνεια για περισσότερα από 200 χρόνια.
Οι Grimms - Jacob και Wilhelm – δημοσίευσαν την πρώτη καταγραφή των παραμυθιών για τα οποία έγιναν γνωστοί σε όλο τον κόσμο το Δεκέμβριο του 1812 και ένα δεύτερο τόμο μετά από το 1815. Συνέχισαν δε να δημοσιεύουν και έδωσαν έξι και περισσότερες εκδόσεις με τις ιστορίες ξαναγραμμένες και διασκευασμένες από τους ίδιους, κάνοντας τις ιστορίες τους πιο φιλικές προς τα παιδιά, προσθέτοντας χριστιανικές αναφορές και αφαιρώντας αναφορές σε νεράιδες. Η τελική μορφή των παραμυθιών «έρχεται» σε εμάς από το 1857.
Ο Jack Zipes, ομότιμος καθηγητής της γερμανικής συγκριτικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, αναρωτήθηκε γιατί η πρώτη έκδοση των παραμυθιών δεν είχε ποτέ μεταφραστεί στα αγγλικά, και αποφάσισε, τελικά, να το κάνει μόνος του. Από την άλλη «οι Grimms αφαίρεσαν περίπου 100 από τις ιστορίες από την πρώτη έκδοση και άλλες τις διασκεύασαν παρουσιάζοντάς τις διαφορετικά. Έτσι, η έκδοση με την οποία οι περισσότεροι αγγλόφωνοι (και γερμανόφωνοι) αναγνώστες είναι εξοικειωμένοι είναι αρκετά διαφορετική από τα παραμύθια της πρώτης έκδοσης, "είπε στην εφημερίδα Guardian.
Η έκδοσή από τις αρχικά 156 ιστορίες μόλις εκδόθηκαν από το Princeton University Press, σε επιμέλεια του Andrea Dezso, και δείχνουν μια πολύ διαφορετική πλευρά των γνωστών παραμυθιών, καθώς συμπεριλαμβάνουν ορισμένες φρικιαστικές νέες προσθήκες.
Για παράδειγμα σε μια ιστορία τα παιδιά έπαιζαν παιχνίδια σφαγής κάνοντας το κρεοπωλείο με ένα γουρούνι. Όταν τελειώνει το γουρούνι ένα αγόρι κόβει το λαιμό του μικρού αδελφού του και η οργισμένη μητέρα του μαχαιρώνει τον αδελφοκτόνο στην καρδιά. Δυστυχώς, το επεισόδιο δημιουργεί άλλο ένα τραγικό γεγονός αφού η μητέρα αφήνει το άλλο παιδί της μόνο του στο μπάνιο και αυτό πνίγεται. Ανίκανη να αντιμετωπίσει την κατακραυγή των γειτόνων, κρεμιέται και η μάνα και πεθαίνει. όταν Όταν έρχεται ο σύζυγός στο σπίτι και βλέπει τη «σφαγή και το θάνατο», πεθαίνει κι ο ίδιος.
Οι Grimms - Jacob και Wilhelm – δημοσίευσαν την πρώτη καταγραφή των παραμυθιών για τα οποία έγιναν γνωστοί σε όλο τον κόσμο το Δεκέμβριο του 1812 και ένα δεύτερο τόμο μετά από το 1815. Συνέχισαν δε να δημοσιεύουν και έδωσαν έξι και περισσότερες εκδόσεις με τις ιστορίες ξαναγραμμένες και διασκευασμένες από τους ίδιους, κάνοντας τις ιστορίες τους πιο φιλικές προς τα παιδιά, προσθέτοντας χριστιανικές αναφορές και αφαιρώντας αναφορές σε νεράιδες. Η τελική μορφή των παραμυθιών «έρχεται» σε εμάς από το 1857.
Ο Jack Zipes, ομότιμος καθηγητής της γερμανικής συγκριτικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, αναρωτήθηκε γιατί η πρώτη έκδοση των παραμυθιών δεν είχε ποτέ μεταφραστεί στα αγγλικά, και αποφάσισε, τελικά, να το κάνει μόνος του. Από την άλλη «οι Grimms αφαίρεσαν περίπου 100 από τις ιστορίες από την πρώτη έκδοση και άλλες τις διασκεύασαν παρουσιάζοντάς τις διαφορετικά. Έτσι, η έκδοση με την οποία οι περισσότεροι αγγλόφωνοι (και γερμανόφωνοι) αναγνώστες είναι εξοικειωμένοι είναι αρκετά διαφορετική από τα παραμύθια της πρώτης έκδοσης, "είπε στην εφημερίδα Guardian.
Η έκδοσή από τις αρχικά 156 ιστορίες μόλις εκδόθηκαν από το Princeton University Press, σε επιμέλεια του Andrea Dezso, και δείχνουν μια πολύ διαφορετική πλευρά των γνωστών παραμυθιών, καθώς συμπεριλαμβάνουν ορισμένες φρικιαστικές νέες προσθήκες.
Για παράδειγμα σε μια ιστορία τα παιδιά έπαιζαν παιχνίδια σφαγής κάνοντας το κρεοπωλείο με ένα γουρούνι. Όταν τελειώνει το γουρούνι ένα αγόρι κόβει το λαιμό του μικρού αδελφού του και η οργισμένη μητέρα του μαχαιρώνει τον αδελφοκτόνο στην καρδιά. Δυστυχώς, το επεισόδιο δημιουργεί άλλο ένα τραγικό γεγονός αφού η μητέρα αφήνει το άλλο παιδί της μόνο του στο μπάνιο και αυτό πνίγεται. Ανίκανη να αντιμετωπίσει την κατακραυγή των γειτόνων, κρεμιέται και η μάνα και πεθαίνει. όταν Όταν έρχεται ο σύζυγός στο σπίτι και βλέπει τη «σφαγή και το θάνατο», πεθαίνει κι ο ίδιος.
Σε άλλη ιστορία η μητέρα απειλεί να σκοτώσει
τις κόρες της, επειδή δεν υπάρχει τίποτα άλλο να φάει. Οι κόρες της προσφέρουν
το ψωμί τους, αλλά δεν μπορούν να χορτάσουν την πείνα της: «Πρέπει να σας σφάξω
αλλιώς θα πεθάνω της πείνας», τους λέει. Οι κόρες δίνουν άλλη λύση: "Θα
ξαπλώσουμε κάτω και δεν θα σηκωθούμε πάλι μέχρι να έρθει η Ημέρα της Κρίσεως».
Πέφτουν κάτω ενώ η μητέρα τους φεύγει και κανείς δεν μαθαίνει ποτέ πού πήγε.
Στα γνωστά παραμύθια η Ραπουνζέλ,
πλαγιάζει με τον απαγωγέα της και μετά από λίγο καιρό λέει : "Πες μου,
Μητέρα Gothel, γιατί τα ρούχα μου είναι τόσο στενά; Δεν μου ταιριάζουν πια…. Επίσης
στα αντίστοιχα παραμύθια η μητριά της Χιονάτης και του Χάνσελ και Γκρέτελ ήταν,
αρχικά, οι μητέρες τους…
Ο Zipes πίστευε ότι οι Grimms έκαναν
αλλαγές σε μεταγενέστερες εκδόσεις, επειδή το πρότυπο της μητρότητα ήταν ιερό.
Άλλωστε αρχικά είναι η μητέρα της Χιονάτης που παραγγέλνει στον κυνηγό να την
μαχαιρώσει μέχρι θανάτου και να της φέρει πίσω τους πνεύμονες και το συκώτι της
ως απόδειξη της πράξης του. Μετά από αυτό θα τα μαγείρευε με αλάτι και θα τα
έτρωγε και στο Χάνσελ και Γκρέτελ είναι
η βιολογική μητέρα που τα εγκαταλείπει στο δάσος.
Ο Zipes εικάζει ότι οι αλλαγές των Grimms αντανακλούσαν την κοινωνική κατάσταση που υπήρχε στην εποχή τους.
Ο Zipes εικάζει ότι οι αλλαγές των Grimms αντανακλούσαν την κοινωνική κατάσταση που υπήρχε στην εποχή τους.
«Για παράδειγμα υπήρχε έντονη η ζήλια
ανάμεσα σε μια νεαρή μητριά και την προγονή της διότι πολλές γυναίκες έχαναν τη ζωή τους κατά
τη διάρκεια του τοκετού στο δέκατο όγδοο και δέκατο ένατο αιώνα, και υπήρξαν
πολλές περιπτώσεις στις οποίες ο πατέρας ξαναπαντρεύονταν μια νεαρή γυναίκα,
ίσως κοντά στην ηλικία της μεγαλύτερης κόρη του πατέρα.»
Επίσης σχολιάζει και το γεγονός πως στην αρχική της μορφή οι αδερφές της Σταχτοπούτας κάνουν φοβερά πράγματα για να κερδίσουν τον πρίγκιπα.
Επίσης σχολιάζει και το γεγονός πως στην αρχική της μορφή οι αδερφές της Σταχτοπούτας κάνουν φοβερά πράγματα για να κερδίσουν τον πρίγκιπα.
Στην αρχική έκδοση των Grimms στην
ιστορία της Σταχτοπούτας οι αδερφές κόβουν κομμάτια από τα πόδια τους για να
χωρέσουν στη χρυσή παντόφλα - χωρίς αποτέλεσμα, στο τέλος, αφού ο πρίγκιπας
βλέπει το αίμα να χύνεται έξω από το παπούτσι . "Εδώ είναι ένα μαχαίρι» η
μητέρα τις προτρέπει, στη μετάφραση του Zipes. "Αν η παντόφλα είναι ακόμα
πάρα πολύ σφιχτή για σας, τότε κόψτε ένα κομμάτι από το πόδι σας. Θα πονέσει
λίγο, αλλά τι πειράζει αν παντρευτείτε τον πρίγκιπα; "
Ο Jack Zipes περιγράφει τις αλλαγές που έγιναν ως «τεράστιες», ενώ περίπου 40 ή 50 ιστορίες στην πρώτη έκδοση διαγράφτηκαν ή άλλαξαν ριζικά από τη στιγμή που η έβδομη έκδοση, δόθηκε στη δημοσιότητα. Η αρχική έκδοση δεν δημοσιεύθηκε για τα παιδιά. Ούτε ήταν αυτές οι ιστορίες για τα παιδιά. Μόνο μετά την δεύτερη έκδοση οι Grimms αποφάσισαν να αλλάξουν τη στάση τους να εκδόσουν μια μικρότερη έκδοση για οικογένειες της μεσαίας τάξης. Αυτό οδήγησε τον Γουλιέλμο και λογοκρίνει πολλές από τις ιστορίες, δήλωσε ο καθηγητής Zipes στην εφημερίδα Guardian.
O Γουλιέλμος διέγραψε όλα τα παραμύθια που θα μπορούσαν να προσβάλλουν τη μεσαία τάξη και την θρησκευτική της ευαισθησία, δήλωσε ο Zipes. Επίσης, πρόσθεσε πολλές χριστιανικές εκφράσεις και παροιμίες, συνεχίζει ο Zipes, διασκευάζοντας τις ιστορίες έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι νεράιδες λόγω της σύνδεσής τους με τα Γαλλικά παραμύθια. "Θυμηθείτε, αυτή είναι η περίοδος που οι Γάλλοι κατέλαβαν τη Γερμανία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων» λέει ο Zipes. "Έτσι, στην Ωραία Κοιμωμένη, οι νεράιδες έχουν αλλάξει σε σοφή γυναίκες. Επίσης, ένα καβούρι ανακοινώνει στη βασίλισσα ότι θα μείνει έγκυος και όχι ένας βάτραχος. "
Οι αρχικές ιστορίες, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, είναι πιο κοντά στην προφορική παράδοση, καθώς και να είναι «πιο απότομος, δυναμικός και σπινθηροβόλος». Στην εισαγωγή του νέου βιβλίου με τα αρχικά Παραμύθια των Αδελφών Γκριμ, η Μαρίνα Warner λέει ότι «αναδιαμορφώνεται ο χάρτης των παραμυθιών που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε ως παραμύθια των Grimms. Ο Zipes γράφει ότι τα πρωτότυπα "διατηρούν την πικάντικη γεύση και αφέλεια της προφορικής παράδοσης ", καθώς και ότι είναι« εκπληκτικές αφηγήσεις ακριβώς επειδή είναι τόσο ωμές και ανεπιτήδευτές πριν οι Grimms προσθέσουν το συναισθηματισμό του Χριστιανισμού και την πουριτανική ιδεολογία».
Ωστοσο ο ίδιος πιστεύει πως:. «Είναι καιρός για τους γονείς και τους εκδότες να σταματήσουν τις αποχαύνωτικές ιστορίες των Grimms» για παιδιά. Ο Zipes δηλώνει πως θεωρεί πως και οι Grimm, «πίστευαν ότι αυτές οι ιστορίες προέρχονταν από τους ανθρώπους, και ήταν ιστορίες που μπορούσαν να απολαμβάνουν τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά. Αν υπάρχει κάτι προσβλητικό, τότε οι αναγνώστες μπορούν να αποφασίσουν τι πρέπει να διαβάσουν και τι να αφήσου για τον εαυτό τους. Δεν χρειαζόμαστε την πουριτανική λογοκρισία να μας πει τι είναι καλό ή κακό για εμάς ...
Ο Jack Zipes περιγράφει τις αλλαγές που έγιναν ως «τεράστιες», ενώ περίπου 40 ή 50 ιστορίες στην πρώτη έκδοση διαγράφτηκαν ή άλλαξαν ριζικά από τη στιγμή που η έβδομη έκδοση, δόθηκε στη δημοσιότητα. Η αρχική έκδοση δεν δημοσιεύθηκε για τα παιδιά. Ούτε ήταν αυτές οι ιστορίες για τα παιδιά. Μόνο μετά την δεύτερη έκδοση οι Grimms αποφάσισαν να αλλάξουν τη στάση τους να εκδόσουν μια μικρότερη έκδοση για οικογένειες της μεσαίας τάξης. Αυτό οδήγησε τον Γουλιέλμο και λογοκρίνει πολλές από τις ιστορίες, δήλωσε ο καθηγητής Zipes στην εφημερίδα Guardian.
O Γουλιέλμος διέγραψε όλα τα παραμύθια που θα μπορούσαν να προσβάλλουν τη μεσαία τάξη και την θρησκευτική της ευαισθησία, δήλωσε ο Zipes. Επίσης, πρόσθεσε πολλές χριστιανικές εκφράσεις και παροιμίες, συνεχίζει ο Zipes, διασκευάζοντας τις ιστορίες έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι νεράιδες λόγω της σύνδεσής τους με τα Γαλλικά παραμύθια. "Θυμηθείτε, αυτή είναι η περίοδος που οι Γάλλοι κατέλαβαν τη Γερμανία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων» λέει ο Zipes. "Έτσι, στην Ωραία Κοιμωμένη, οι νεράιδες έχουν αλλάξει σε σοφή γυναίκες. Επίσης, ένα καβούρι ανακοινώνει στη βασίλισσα ότι θα μείνει έγκυος και όχι ένας βάτραχος. "
Οι αρχικές ιστορίες, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, είναι πιο κοντά στην προφορική παράδοση, καθώς και να είναι «πιο απότομος, δυναμικός και σπινθηροβόλος». Στην εισαγωγή του νέου βιβλίου με τα αρχικά Παραμύθια των Αδελφών Γκριμ, η Μαρίνα Warner λέει ότι «αναδιαμορφώνεται ο χάρτης των παραμυθιών που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε ως παραμύθια των Grimms. Ο Zipes γράφει ότι τα πρωτότυπα "διατηρούν την πικάντικη γεύση και αφέλεια της προφορικής παράδοσης ", καθώς και ότι είναι« εκπληκτικές αφηγήσεις ακριβώς επειδή είναι τόσο ωμές και ανεπιτήδευτές πριν οι Grimms προσθέσουν το συναισθηματισμό του Χριστιανισμού και την πουριτανική ιδεολογία».
Ωστοσο ο ίδιος πιστεύει πως:. «Είναι καιρός για τους γονείς και τους εκδότες να σταματήσουν τις αποχαύνωτικές ιστορίες των Grimms» για παιδιά. Ο Zipes δηλώνει πως θεωρεί πως και οι Grimm, «πίστευαν ότι αυτές οι ιστορίες προέρχονταν από τους ανθρώπους, και ήταν ιστορίες που μπορούσαν να απολαμβάνουν τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά. Αν υπάρχει κάτι προσβλητικό, τότε οι αναγνώστες μπορούν να αποφασίσουν τι πρέπει να διαβάσουν και τι να αφήσου για τον εαυτό τους. Δεν χρειαζόμαστε την πουριτανική λογοκρισία να μας πει τι είναι καλό ή κακό για εμάς ...