Ξέρω, ξέρω, πολύς καιρός, δύσκολες εποχές και πολλές υποχρεώσεις. Όμως πάντα έχω στο μυαλό μου την ΑΧΕΛΩΝΑ μου και εσάς, καθώς οι πολλές σκέψεις όμως γεμίζουν το κεφάλι μου λέω: "ας τις γράψω να ελαφρύνω λίγο το φορτίο".
Νέα χρονιά, καλή χρονιά με δύναμη και δημιουργικότητα!!!
Με καλές και πολλές αφηγήσεις, με αγάπη για το λόγο !!!
Γιατί όπως λέει και η ιστορία με το κρανίο (την ξέρετε αφηγητές μου;)
Εδώ από το φίλο και εξαιρετικό Βρετανό αφηγητή David Heathfield:
Ο λόγος στο στόμα του αφηγητή φέρνει τον κόσμο δίπλα του. Είναι οι εποχές! Όλοι ψάχνουν για μια καλή ιστορία να κεράσει τα μέσα τους, να απαλύνει τις δυσκολίες και να μοιράσει αισθήματα καθαρά και ξάστερα χωρίς δηθενιές και "ακαθαρσίες" της καθημερινής τριβής με τα ίδια και τα ίδια.
Κι εδώ έρχεται ο ίδιος ο λόγος, να πάρει το "λόγο" και να ζητήσει από τον παραμυθά να τον υπηρετήσει όχι ΜΟΝΟ με αξιοπρέπεια αλλά και με αξιοσύνη!
"Ο παραμυθάς δεν είναι νεροκουβαλητής", του λέει ο λόγος. Δε παίρνει ένα παραμύθι, μια ιστορία ή ένα τραγούδι ή ένα ποίημα από ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα βίντεο ή όπου αλλου, για να το κουβαλήσει μέχρι τη συνάντησή του με τον κόσμο...
Ο παραμυθάς είναι πλάστης, είναι δημιουργός, είναι της γλώσσας αγγειοπλάστης και ...ποιητής.
Ο παραμυθάς είναι πλάστης, είναι δημιουργός, είναι της γλώσσας αγγειοπλάστης και ...ποιητής.
Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ σκέφτομαι μια κουβέντα της Λίλη Λαμπρέλλη της αγαπημένης παραμυθούς, πως ο καλός αφηγητής κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν πως "σηκώθηκαν" πιο ψηλά από τη γη, πως πετούν..
Όχι δεν είναι εύκολο, ούτε να Δημιουργήσεις, ούτε να φτιάξεις ένα ποίημα, ούτε να κάνεις το κοινό σου να σηκωθεί πάνω από τη γη...
Είναι δύσκολο. Δεν θα σε βοηθήσουν οι συνθήκες, δεν θα έχεις τη σωστή ιστορία, δεν θα έχεις τη μέρα με το μέρος σου, δεν θα σου στρώσουν κόκκινα χαλιά, πολλές φορές δεν θα ξέρουν αν αυτό που κάνεις αξίζει να το φιλοξενήσουν, να του δώσουν το βήμα ή να το πληρώσουν...
Όταν όμως κάνεις δρόμο κι αρχίσουν όλα αυτά να μη σε νοιάζουν...να σε νοιάζει μόνο ο ΛΟΓΟΣ που σε έφερε ως εδώ και Όταν μάθεις να Δουλεύεις τις ιστορίες σου σαν τον αγγειοπλάστη...ποιώντας τες... τότε θα γίνει κάτι μαγικό. Δεν θα λες παραμύθια, ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ παραμύθια...
Εσυ με το λόγο, το σώμα και τη μορφή σου και που ξέρεις ποιητή ίσως κάποιος ακούγοντας σε, νομίσει πως πετάει...λίγο πάνω από τη γη.
Αυτά κοιτώ λοιπόν αυτή την ώρα και σκέφτομαι...
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ παραμυθάδες
ΜΠ