Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Σκέψεις πάνω στις σκέψεις...

Κατ' αρχήν να σας ευχαριστήσω όλους και τους συμφωνούντες και τους διαφωνούντες και τους ειρηνοποιούς, που επικοινωνήσατε μαζί μου με την ευκαιρία της προηγούμενης ανάρτησης με τίτλο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ ...ΠΑΡΑΜΥΘΑ.

Είναι σημαντικό να επικοινωνούμε και κάποιους από εσάς είχα καιρό να σας ακούσω οπότε πολύ καλά τα είπαμε! Επίσης με κάποιους μίλησα για πρώτη φορά και πολύ το χάρηκα

Οι απόψεις μου είναι προσωπικές και αντανακλούν σκέψεις που κάνω εδώ και καιρό σχετικά με αυτό που αγαπάμε όλοι, την αφήγηση και το παραμύθι.

Η αμοιβή των παραμυθάδων δεν ήταν ποτέ κάτι ξεκάθαρο. Και είναι ένα θέμα που βασανίζει. Επίσης, ξεκάθαρο δεν είναι ούτε το πότε είσαι αμοιβόμενος και πότε είσαι εθελοντής. Αυτό που ήθελα να τονίσω έστω και με αυτό το λίγο έντονο τρόπο είναι ότι, πάντα ορμώμενοι από την αγάπη μας για την αφήγηση το ...παρακάνουμε σε βαθμό να "περνάμε" λάθος μηνύματα και στον κόσμο και στους φορείς.
Δε θέλω να επαναλάβω τα ίδια. Οι απόψεις μου μένουν σταθερές. Αν και μπορώ να πω πως κάποιες θέσεις που άκουσα με έβαλαν σε σκέψη. Και αυτό πάλι κέρδος είναι.

Θα χαιρόμουν αν κάποιος θα ήθελε να γράψει κάποιο ανάλογο άρθρο στο blog.

Υπάρχει επίσης και μια πρόταση για μια συνάντηση παραμυθάδων! Λέτε να γίνει;

* Για όσους θεωρούν εαυτούς ερασιτέχνες και έχουν αποφασίσει να αφηγούνται μόνο δωρεάν, το προηγούμενο άρθρο δεν είχε καμία αναφορά σε αυτούς. Ίσα ίσα είστε ευτυχισμένοι εσείς που δεν ζείτε την αγωνία να προωθείς επαγγελματικά τον εαυτό σου.

Για την υπογραφή

Μαρία Παπανικολάου