Όλοι εμείς οι νιόφερτοι, σχετικά, στο χώρο της αφήγησης, οφείλουμε να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για τους παραμυθάδες που εδώ και χρόνια "οργώνουν" και δημιουργούν εδάφη καλλιεργήσιμα και εύφορα για την τέχνη μας.
Η Ανθή Θάνου και ο σύζυγός της Παναγιώτης Κούλελης είναι απ' αυτούς τους παραμυθάδες που με τα λόγια και τη μουσική αφηγούνται παραμύθια και ιστορίες σε όλη την Ελλάδα, ξεκινώντας από το βορρά, όπου ζουν και δραστηριοποιούνται, κυρίως. Ζήτησα από την Ανθή να μιλήσουμε για το παραμύθι και την αφήγηση και μου απάντησε με την απλότητα, την αμεσότητα και τη γλύκα που έχει και στην αφήγηση αλλά και στην πραγματική της ζωή. Την ευχαριστώ πάρα πολύ που με εμπιστεύτηκε.
Οι απαντήσεις είναι ουσιαστικές και πραγματικά ενδιαφέρουσες!
Ερ. : Ανθή πως μπήκες στα μονοπάτια της Αφήγησης; Πόσα χρόνια αφηγείσαι επαγγελματικά;
Απ. : Ξεκίνησα να αφηγούμαι το 1999 στην Αθήνα σε συνεργασία με
την ομάδα Τρισεύγενοι επειδή μας άρεσαν τα παραμύθια. Νιώθω όμως ότι ήταν θέμα
χρόνου ν' ασχοληθώ με το παραμύθι και την
αφήγηση. Μεγάλωσα σ ένα σπίτι που
ο παππούς έλεγε παραμύθια, η γιαγιά μασλάτια και ο πατέρας βιωματικές ιστορίες
από την περίοδο της κατοχής και του εμφυλίου. Σπούδασα νηπιαγωγός και όταν δούλεψα δοκίμασα να αφηγηθώ
πρώτη φορά στην ομάδα μου. Ήταν θαυμάσια εμπειρία!!! Ακόμα θυμάμαι τα ματάκια
των παιδιών... Από το 2002 αφηγούμαι επαγγελματικά σε συνεργασία πάντα με
τον Παναγιώτη Κούλελη σύντροφο στα παραμύθια και στη ζωή.
Ερ. : Στη μουσική σε συνοδεύει ο σύζυγός σου, Παναγιώτης
Κούλελης, πόσο αφηγηματική είναι η μουσική; Ποιος είναι ο ρόλος της σε μια
παράσταση αφήγησης;
Απ.: Η μουσική λαλεί κι αυτή την ιστορία, συντροφεύει τους ήρωες
στα δύσκολα μονοπάτια, μας συστήνει τους πρωταγωνιστές, δημιουργεί γέφυρες στο
λόγο του αφηγητή, γίνεται χαλί για να "κάτσει" αρχοντικά το παραμύθι. Η μουσική για μένα, δεν αντιμάχεται το παραμύθι, δεν βγαίνει
μπροστά, συνοδεύει τον αφηγητή με σεβασμό δυναμώνοντας τις εικόνες του
παραμυθιού και τα συναισθήματα που
γεννιούνται μέσα από το λόγο.
Ερ. : Εσύ που είσαι χρόνια στο χώρο πιστεύεις πως το
"άνοιγμα" της αφηγηματικής τέχνης είναι σε καλό δρόμο στην Ελλάδα;
Απ. : Στ΄αλήθεια δεν ξέρω... αισθάνομαι ότι υπάρχουν καινούργιοι
αφηγητές που αγαπούν τα παραμύθια και με πολύ μεγάλο σεβασμό αντιμετωπίζουν
αυτή την ταπεινή τέχνη. Ο χρόνος θα δείξει...
Ερ. : Μαζί με το σύζυγο σου Παναγιώτη Κούλελη είστε νομίζω από
τους πιο πολυταξιδεμένους παραμυθάδες. Τι αγαπάς και τι μισείς στο
"δρόμο";
Απ. : Νομίζω πως δεν μισώ τίποτα, το μόνο αρνητικό είναι που είμαι
μακριά από τα παιδιά μου! Λατρεύουμε και οι δύο τα ταξίδια πραγματικά
και παραμυθιακά, ρουφάμε κάθε τοπίο, σχέση, αναποδιά, γνωρίζουμε τόπους, ανθρώπους, συνήθειες,
μουσικές, τραγούδια, ιστορίες... κάθε λεπτό είναι μια καινούργια εμπειρία!!!
Ερ. : Στα μέρη που πηγαίνεις και αφηγείσαι είναι καλοδεχούμενα
τα παραμύθια σε "παρθένο" κοινό, δηλαδή σε κόσμο που δεν ξέρει
τι είναι η τέχνη της αφήγησης; Ποιές είναι οι δυσκολίες που συναντάς συνήθως;
Απ. : Όσο πιο "παρθένο" είναι το κοινό τόσο καλύτερα
πάει η αφήγηση. Κάποτε βρεθήκαμε στο Ανήλιο ένα χωριό στα Γιάννενα για να
αφηγηθούμε στο δημοτικό σχολείο. Εκεί ένιωσα το σεβασμό, είδα πρόσωπα λαμπερά, μάτια βουρκωμένα
και μια μεγάλη αγκαλιά ήταν η πληρωμή, ακόμα
συγκινούμε φέρνοντας εκείνες τις στιγμές στο μυαλό μου! Η δυσκολία είναι ότι ξεχάσαμε αυτή την πανάρχαια τέχνη και
πρέπει να μιλήσω ξανά για την ίδια την τέχνη, για το τι είναι αυτό που κάνω,
δεν είναι δραματοποίηση, δεν είναι θέατρο, δεν είναι κουκλοθέατρο είναι ΑΦΗΓΗΣΗ.
Ερ. : Μεγάλη κουβέντα γίνεται για τα σεμινάρια αφήγησης.
Αλήθεια μαθαίνεται η τέχνη αυτή ή την έχεις "μέσα" σου που λένε; Και
τι εφόδια παίρνει κάποιος που παίρνει μέρος στα σεμινάρια αυτά που κάνουν οι
παραμυθάδες;
Απ. : Για να γίνεις αφηγητής πρέπει να γίνεις "κάλφας".
Η τέχνη της αφήγησης είναι σαν τις παλιές τέχνες που τις μάθαινε κανένας μέσα
από τη μαθητεία. Αν κάποιος θέλει να γίνει
αφηγητής δεν φτάνει όμως
μόνο να παρακολουθήσει σεμινάρια αφήγησης, πρέπει να μάθει να ακούει, να
ακούει επαγγελματίες αφηγητές αλλά και απλούς ανθρώπους, να
αφουγκράζεται το λόγο αλλά και τη σιωπή. Ο καθένας μας
μπορεί να αφηγηθεί και στ' αλήθεια όλοι μας αφηγούμαστε! Το ταλέντο ίσως
διευκολύνει το δρόμο, αλλά χωρίς
τη σκληρή δουλειά νομίζω δεν φτάνει!
Ερ. : Θέλω να κάνεις μια ευχή για το παραμύθι μέσα στον καιρό
της κρίσης και θα ήθελα να κάνεις και μια ευχή για τους μαθητές σου και για
όσους ήρθαν κοντά σου για να πάρουν λίγη ή πολύ από τη μαγεία των
αφηγήσεών σου!
Απ. : Εύχομαι το παραμύθι να συνεχίσει να ταξιδεύει από το στόμα
στο αυτί κι απ το αυτί στο στόμα και να δίνει αυτό που έχουμε περισσότερο
ανάγκη αυτή τη δύσκολη περίοδο της κρίσης: παραμυθία-παρηγοριά! Επίσης εύχομαι κάθε μαθητής να σεβαστεί το παραμύθι να το
κρατήσει σαν κάτι πολύτιμο στα χέρια του γιατί δεν του ανήκει αλλά θα πρέπει να
το παραδώσει σ άλλα χέρα!!!
Η Ανθή Θάνου γεννήθηκε στη Λαμία.
Σπούδασε Νηπιαγωγός στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.Το 1999
δημιουργεί την ομάδα «Τρισεύγενοι» και μπαίνει στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών
και της αφήγησης.
Από το
2002 αφηγείται επαγγελματικά σε συνεργασία πάντα με τον Παναγιώτη Κούλελη,
αυτοδίδακτο μουσικό, που τη συντροφεύει στη ζωή και στα παραμύθια.
Συνεργάστηκαν
και αφηγήθηκαν παραμύθια σε Μουσεία (από το 2009 συνεργάζονται με το Λαογραφικό
και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας Θράκης καθώς επίσης και με το Μουσείο
Βυζαντινού Πολιτισμού, φτιάχνοντας προγράμματα αφήγησης για παιδιά και ενήλικες
με αφορμή εκθέματα από τις μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις τους), σε Θέατρα,
Μουσικές σκηνές, Πολιτιστικά Κέντρα,
Φυλακές, Βιβλιοθήκες (συνεργάστηκαν σε προγράμματα φιλαναγνωσίας των
βιβλιοθηκών του Έβρου , Ξάνθης και Βέροιας), σε Φεστιβάλ στην Ελλάδα (Γιορτή
παραμυθιού στη Κέα,φεστιβάλ Καλλιπεύκης,
Αθηνών, Κοζάνης κ.α) και στο εξωτερικό (στο φεστιβάλ της Uzege
στη Γαλλία και στο Όσλο)
Συμμετείχαν σε πανεπιστημιακά συνέδρια με αφηγήσεις και σεμινάρια στην
Ελλάδα και στη Κύπρο.
Η Ανθή
και ο Παναγιώτης ταξιδεύουν, αφηγούνται, συλλέγουν παραμύθια. Διοργανώνουν
βιωματικά εργαστήρια για την τέχνη της αφήγησης προσπαθώντας να επι-κοινωνήσουν
την τέχνη τους και να μοιραστούν ιστορίες με άλλους. Η Ανθή Θάνου είναι μέλος του ΠΟΦΑ (Πανελλήνιος Όμιλος Φίλων Αφήγησης) και του Κέντρου
Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών.
Το Σεπτέμβριο του 2007
κυκλοφόρησε το βιβλίο CD
«Ούτε ’γω ήμουνα εκεί ούτε σεις να το πιστέψετε» από τις μουσικές εκδόσεις «POLYTROPON» .
ΚΑΛΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΑΝΘΗ!
Μαρία Παπανικολάου
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013