 |
| Στην Ανω Γατζέα στο Πήλιο |
 |
| Στον Αγιο Γεώργιο Πηλίου παραμύθια για μικρούς |
Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την αφήγηση πριν από 10 χρόνια περίπου, ποτέ δεν φανταζόμουνα πως αυτό που ξεκίνησε σαν εσωτερική ανάγκη αποφόρτισης από μια δύσκολη και απαιτητηκή πραγματικότητα με άπειρες ώρες δουλειάς που δεν άφηνε καθόλου προσωπικό χρόνο, θα γινόταν τρόπος ζωής
Λένε πως αν αγαπάς κάτι δεν υπάρχει περιπτωση να μην το κάνεις. Η αφήγηση όμως δεν είναι για μένα μόνο αγάπη είναι προσανατολισμός, κατευθυνση και ανάγκη. Είναι μια σταθερά στη οποία σε ολοκληρη τη ζωή μου βασίστηκα, συνειδητά ή ασυνείδητα.
Ιστορίες, παραμύθια, μύθοι θρύλοι, ρεπορτάζ, ειδήσεις, βιβλία και πάλι βιβλία, ιστρίες και πάλι ιστορίες.
Μετά ήρθε και η αφήγηση σαν παράσταση, η αναμέτρηση με το κοινό, το μοίρασμα , το "πάρε-δώσε".
Πάνε σχεδόν 10 χρόνια και η αγάπη αυτή θεριεύει, γίνεται φωτιά και καίει τα γυρω γυρω. "Να δεις που στο τέλος θα πεθάνω παραμυθού..." δεν είναι και τόσο άσχημα...αφού μάλλον παραμυθού γεννηθηκα.
Τα τελευταία χρόνια όλοι όσοι αγαπούν την αφήγηση είναι σαν να έχουν αποφασίσει μαι κοινή αποστολή. Κάτι σαν κήρυγμα του λόγου, του ίδιου. Του λόγου του πρωταρχικού, του "εν αρχήν είν' "
Ετσι λοιπόν επειδή την αγαπούν την αφήγηση και το λόγο, και επειδή ο κόσμος τα δέχεται με αγάπη γιατί τα έχει ανάγκη, διοργανώνουν ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Φεστιβάλ αφήγησης και λόγου. Και το ένα φέρνει το άλλο, και το άλλο το επόμενο.
Είναι χαρά να καλωσορίζεις πάντα ένα καινούργιο και ένα ακόμα.
Ραντεβού στην Κερατέα
http://www.facebook.com/events/246417165480185/